Przejmujące realistyczne francuskie kino. Reżyser z pełnym realizmem odwzorowuje życie, jego trudy, nadzieje szczęścia, koszmary. Pokazuje życie dzieci, których rodzice nie wiąża koniec z końcem i ,że takich ludzi jak główny bohater nam potrzeba - wrażliwych, aktywnych, bioracych sprawy w soje ręce. Ale nasz bohater nie jest przy tym heroiczny, tylko ludzki, zwyczajny z własnymi problemami rodzinnymi i zawodowymi.
Całkowicie się zgadzam. Piękny i przejmujący film, z pewnością zasługuje na większą uwagę. Naprawdę zaimponowała mi postawa dyrektora- niesamowity człowiek! Pełen determinacji i zawodowej pasji a jednocześnie opiekuńczy i przyjazny wobec podopiecznych. Nie poddać się kiedy wokół tyle nieszczęścia, urzędniczej bezduszności i absurdów; nie załamać się w obliczu wiecznego braku funduszów, szarzyzny, biedy i niepowodzeń w życiu osobistym - to prawdziwy heroizm.
Szkoda, że film jest trudno dostępny w Polsce ( ja oglądałam np. wersję z ros. lektorem).